- NA-MİZACÎ
- f. Keyifsizlik, rahatsızlık, hastalık
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
SABİT-KADEM — Mizacı oynak olmayıp işine ve sözünde kararlı olan, yerinde direnen. Sözünde duran … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mizaç — is., cı, Ar. mizāc 1) Huy, yaradılış, tabiat, karakter Birdenbire mizacı değişen Sabri yi kadınlardan bile tanımayan kalmadı. Ö. Seyfettin 2) esk. İnsan vücudunun fizyolojik yapısı, sağlık … Çağatay Osmanlı Sözlük
mizaçlı — sf. Mizacı herhangi bir özellikte olanı Fransa da bütün ömrünü bir vilayet köşesinde yol mühendisi olarak geçirmiş, sakin ve yumuşak mizaçlı bir adamcağız... Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
EFSÜRDE-MİZAC — f. Kanı soğuk, soğuk kanlı, mizâcı soğuk adam … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KECTAB' — f. Mizacı, tabiatı ters olan kimse, aksi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük